Jezus op de berg Tabor

De afgelopen dagen heb ik veel gezocht naar ideeën of werkjes die te maken hebben met de lijdenstijd. De standaard verhalen kom je overal tegen, maar ik vind het nou juist zo leuk om een verhaal/geschiedenis te behandelen dat niet zo bekend is.
De lijdenstijd is om na te denken over Zijn lijden hier op aarde. Het lijden aan het kruis, was uiteraard niet het enige lijden. Daarom wilde ik ook graag een werkje wat dat benadrukte. 
De jongens beseffen niet goed dat het leven van Jezus niet altijd fijn was en dat hier leven voor Hem op zich al lijden inhield. Maar hoe leg je dat uit, waardoor laat je dat merken, hoe laat je hen dat ervaren... Lastig.. vind het zelf al lastig om dat echt volledig tot me door te laten dringen. 

Ik kwam op de site van Stichting Samuel een werkje tegen over Jezus op de berg Tabor, waar Hij heen gaat met 3 discipelen om te bidden en waar Hij een ontmoeting heeft met Elia en Mozes. Redelijk onbekende geschiedenis voor kinderen, kon het verhaal ook niet teug vinden in de vele kinderbijbels hier thuis. 

Berg Tabor

Stukje geschiedenis:

De berg Tabor, ligt in het noorden van Israël, dichtbij de stad Nazareth. 

Met 'slechts' 588 meter hoog is deze berg geen Mont Blanc of Mount Everest, 

maar daardoor juist wel voor praktisch iedereen toegankelijk. 

De berg Tabor staat in de bijbel omschreven als de onderwijsplaats, 

waar Jezus en de grote profeten Mozes en Elia de weg wijzen naar een betere samenleving. 

Waar ik vooral even mee heb geworsteld, is met de vraag waarom ontmoette hij daar Mozes en Elia. Het staat niet in de bijbel, dus het is vooral invulling van mensen waarom dat zo was. Wat wel bekend is (is wat hierboven staat) dat het bekend stond als een onderwijsplaats en voor alle 3 een bekende plaats. Ook hoorde ik uit meerder hoeken dezelfde uitleg, waarvan ik zelf ook wel geloof dat het zo is. Deze zullen we dus ook uitleggen aan de kinderen. 

Volgens mij ontmoet Hij Elia en Mozes omdat Hij hier op aarde geen gelijke tegenkwam. De mensen hier op aarde konden niet met Hem praten over de dingen die gingen komen, omdat ze het simpel weg niet konden bevatten. Mozes en Elia komen uit de Hemel, uit 
dezelfde wereld die Hij achter liet. Dat moet ook een stuk herkenning zijn geweest. Wat 
een troost zal dat Hem geboden hebben. Maar wat moet Hij eenzaam zijn geweest hier op aarde. Eigenlijk drong dat tijdens het voorbereiden van deze avond voor het eerst zo goed door. Nooit met iemand echt van hart tot hart kunnen praten, nooit echt gesnapt worden, nooit je gedachten kunnen delen... woww wat moet dat heftig zijn geweest. Als ik in dat licht kijk naar de ontmoeting op de berg. Wat moet dat een thuiskomen zijn geweest, wat een warmte om echt te kunnen praten met "mensen" die weten wat het plan  is en weten wat het is om verdrukking te ondergaan en te lijden met een lange en korte ij/ei. Confronterend om zo bezig te zijn en enigzins te snappen wat Jezus alleen al moest doorstaan op de aarde... Alleen dat maakt al dat ik wil zeggen/zingen

Dank U Vader

Dank U Zoon

Dank U Geest 

Voor dit offer

Voor dit inzicht

Dank U....

dat U dat deed voor mij...

We beginnen onze avond met het lezen van het bijbelstuk, dit maal uit Het Boek, omdat ik geen kindervertaling kon vinden van dit verhaal. 

"Acht dagen later nam Hij Petrus, Jakobus en Johannes mee de berg op om te bidden. Terwijl Hij aan het bidden was, begon zijn gezicht te glanzen. Zijn kleren werden verblindend wit. Ineens stonden twee mannen met Hem te praten. Het waren Mozes en Elia! Zij waren gekomen in een hemels licht en spraken er met Hem over dat Hij zijn levenseinde te Jeruzalem zou volbrengen. Petrus en de anderen die in slaap waren gevallen, schrokken wakker. Ze zagen Jezus in het hemelse licht staan met de twee mannen bij Zich. Toen Mozes en Elia op het punt stonden te vertrekken, zei Petrus tegen Jezus: ‘Meester, het is maar goed dat wij hier zijn! Wij zullen drie tenten opzetten. Eén voor U, één voor Mozes en één voor Elia!’ Hij was zo in de war dat hij niet wist wat hij zei. Maar hij was nog niet uitgesproken of er vormde zich een wolk boven hen die hen overschaduwde. Zij werden vreselijk bang toen zij zagen dat de mannen in de wolk werden opgenomen. Er kwam een stem uit de wolk: ‘Dit is mijn Zoon! Hem heb Ik uitgekozen! Luister naar Hem!’ Ineens was Jezus weer alleen met zijn leerlingen. Tot lang na die tijd vertelden zij niemand wat ze gezien hadden. (Lucas 9:28-36 HTB)"

We praten er nog over door en stellen vragen als: Stel dat je geen vriendjes had met wie je kon praten, stel dat papa en mama jou nooit zouden snappen...Hoe zou dat zijn? Word je daar dan blij of verdrietig van? Ze snappen wel dat dat niet fijn is, dan leggen we uit dat dat ook voor de Here Jezus gold toen Hij hier op aarde leefde. Het besef lijkt een klein beetje door te dringen. 

We pakken het knutselwerkje erbij en gaan aan de slag. Een leuk werkje omdat als je aan het onderste rondje draait, jezelf het verhaal kan na vertellen. Eerst zie je namelijk alleen Jezus op de berg staan, dan komt er een stralende krans omheen, daarna zie Mozes (herkenbaar aan zijn staf) en Elia bij Jezus en als laatste zie je de wolk waaruit gesproken word. 

Fijne avond!